Konpè kowbo ti fin koken enn bel fòmaz tet-de-mor.
I tionbo li dan son la bek. Sa fòmaz ti ana bon loder! !
Konpè réna i pasé, i war kòbo fin apozé an ler, lò en brans di bwa.
I dir dan son lé ker: «Mwen na bon lapéti; sa fòmaz i santi bon.
Si mo ti kapab gangn bonè tionbo li ! Mo ti a din pli mié ki blan ! »
Rena ki malen boug i dir kòbo: «Maten! ou faro! !
Ou labi fin tay a la mod ! Ou parey en gran M’sié.
Kan mem an vil, kan mem bitasion, ou dwat et pas pou gran dimoun.
Mé Djòn, zot di mwa ou enn mizisien.
Partou kot mò pasé, mò tann zot dir sa.
Zot di pa na kantrel, ki ana la wa pli zòli ki ou ;
Alon, mon frè, sant en pti kou, pou mwa war si zot pa manti.
Mwa bien kontan si tou sa ki zot dir mwa i vré…
Koman kòbo i tann sa, i komans gonflé. I pa kapab tini ;
I ouver son la bek pou santé, ay ! ay ! ay ! ala fòmaz ki tonbé
Dan la gel konpè réna ! !
Si ou pa ti en boufon, ou pa ti a kwar ou en famè zom,
Ou pa ti asey santé, ou pa ti a lez ou fòmaz tonb dan la gel en lot.
Konpè kòbo i resté bet, i pa réponn nayen
Nek i grongn anba anba, i di:
«Ou pa va anbet mwa ankor en lot fwa»